Σύνταξη λόγω θανάτου /Προϋποθέσεις απονομής

Τα πρόσωπα που δικαιούνται σύνταξη λόγω θανάτου ασφαλισμένου/-ης ή συνταξιούχου, που απεβίωσε από 13/5/2016 και μετά, είναι ο/η επιζών/-ώσα σύζυγος, το έτερο μέρος συμφώνου συμβίωσης, τα τέκνα του θανόντος/-ούσας (νόμιμα, νομιμοποιηθέντα, αναγνωρισθέντα, υιοθετηθέντα και όσα εξομοιώνονται με αυτά) και ο/η διαζευγμένος/-η, εφόσον πληρούνται οι κατά περίπτωση νόμιμες προϋποθέσεις για την απονομή ή τη μεταβίβαση σύνταξης.
 (ΕΓΚ. 6/2018, 36/2019, Γ.Ε. 905880/25.7.2019)

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Σύνταξη λόγω θανάτου συνταξιούχου ή ασφαλισμένου που έχει πραγματοποιήσει το χρόνο ασφάλισης ο οποίος απαιτείται για τη συνταξιοδότηση εξ' ιδίου δικαιώματος ή ανικανότητας χορηγείται σε σύζυγο/μέρος συμφώνου συμβίωσης εφόσον έχουν συμπληρωθεί τρία (3) έτη γάμου/συμφώνου συμβίωσης μέχρι την ημερομηνία θανάτου. 
Η εν λόγω προϋπόθεση ΔΕΝ ισχύει εφόσον:                                          

1. Ο θάνατος οφείλεται σε ατύχημα που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας (κατά τις διατάξεις που ισχύουν για τους ασφαλισμένους στους τ. φορείς κοινωνικής ασφάλισης που εντάχθηκαν στον e-ΕΦΚΑ, πρόκειται για τις περιπτώσεις ατυχήματος που χαρακτηρίζεται εργατικό) ή σε ανθρωποκτονία.
2. Κατά τη διάρκεια του γάμου γεννήθηκε ή με το γάμο νομιμοποιήθηκε, αναγνωρίστηκε ή υιοθετήθηκε τέκνο. Σύμφωνα με το όλο πνεύμα των διατάξεων του άρθρου 1463 του Α.Κ. και επ., πλήρης εξομοίωση του γεννημένου χωρίς γάμο τέκνου με τέκνο γεννημένο σε γάμο επιτυγχάνεται όταν παράλληλα με την αναγνώριση (εκούσια ή δικαστική) συναφθεί και γάμος    ή σύμφωνο συμβίωσης   των γονέων. 
3. Η χήρα κατά το χρόνο του θανάτου τελούσε σε κατάσταση εγκυμοσύνης, η οποία δεν διεκόπη και γεννήθηκε ζων τέκνο.
4. Συντρέχει η περίπτωση ανασύστασης προϋπάρξαντος γάμου. Ο αρχικός και ο εξ' ανασυστάσεως γάμος, κατά τη διάρκεια του οποίου απεβίωσε ο σύζυγος, πρέπει να έχουν διαρκέσει συνολικά τουλάχιστον τρία έτη, ο δε εξ ανασυστάσεως πρέπει να είχε διάρκεια τουλάχιστον έξι μηνών.  

(ΕΓΚ. 6/2018, 36/2019, Γ.Ε. 905880/25.7.2019)

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Η σύνταξη λόγω θανάτου χορηγείται σε τέκνα (νόμιμα, νομιμοποιηθέντα, αναγνωρισθέντα, υιοθετηθέντα και όσα εξομοιώνονται με αυτά) ασφαλισμένου/-ης (που έχει πραγματοποιήσει το χρόνο ασφάλισης που απαιτείται για τη συνταξιοδότηση εξ ιδίου δικαιώματος ή ανικανότητας) ή συνταξιούχου, που απεβίωσε από τις 13/5/2016 και μετά, υπό τους όρους να είναι άγαμα και να μην έχουν συμπληρώσει το 24ο έτος της ηλικίας τους  (Γ.Ε. 905880/25.7.2019).

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Το τέκνο δικαιούται σύνταξη λόγω θανάτου, εφόσον είναι άγαμο και δεν έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, μέχρι τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας του, ανεξαρτήτως ημερομηνίας επέλευσης του θανάτου, χωρίς άλλη προϋπόθεση. ((ΕΓΚ. 6/2018, 21/2024, Γ.Ε. 905880/25.7.2019) 

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Θα πρέπει να πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

1. Ο τέως σύζυγος θα έπρεπε να σας κατέβαλλε διατροφή μέχρι το μήνα κατά τον οποίο επήλθε ο θάνατος ή να υποχρεούτο να σας την καταβάλει βάσει δικαστικής απόφασης είτε σύμφωνα με σύμβαση (ιδιωτικό συμφωνητικό) που είχε συναφθεί μεταξύ σας,
2. Να είχατε συμπληρώσει δέκα (10) έτη έγγαμου βίου, μέχρι τη λύση του γάμου σας με αμετάκλητη δικαστική απόφαση,
3. Το διαζύγιο δεν πρέπει να οφείλεται σε ισχυρό κλονισμό της έγγαμης συμβίωσης με υπαιτιότητά σας,
4. Το μέσο μηνιαίο ατομικό φορολογητέο εισόδημά σας πρέπει να μην υπερβαίνει το διπλάσιο του ποσού του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων, όπως καταβάλλεται και ισχύει σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία,
5. Δεν πρέπει να έχετε συνάψει νεότερο γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης.

(ΕΓΚ. 6/2018, Γ.Ε. 344439/2021)

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Α) Για σύζυγο/έτερο μέρος συμφώνου συμβίωσης το ποσοστό της σύνταξης που δικαιούται καθορίζεται στο 70% επί του ποσού της σύνταξης το οποίο δικαιούτο ή είχε χορηγηθεί σε σύζυγο που απεβίωσε. (ΕΓΚ. 36/2019)

Εάν ο γάμος έλαβε χώρα μετά την απονομή της σύνταξης γήρατος στον/στη θανόντα/-ούσα, το ποσοστό σύνταξη λόγω θανάτου περιορίζεται ως ακολούθως: 

Αν η διαφορά ηλικίας μεταξύ του αποβιώσαντος και του συζύγου του, αφαιρουμένου του διαστήματος του γάμου τους, είναι μεγαλύτερη από δέκα έτη, η σύνταξη του επιζώντος συζύγου, υφίσταται, για κάθε πλήρες έτος διαφοράς, μείωση που καθορίζεται σε:

1. 1% για τα έτη από το 10ο έως και το 20ό έτος
2. 2% για τα έτη από το 21ο έως και το 25ο έτος
3. 3% για τα έτη από το 26ο έως και το 30ό έτος
4. 4% για τα έτη από το 31ο έως και το 35ο έτος
5. 5% για τα έτη από το 36ο και άνω

(ΕΓΚ. 6/2018)

Β) Για κάθε τέκνο ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) της σύνταξης. Εάν πρόκειται για παιδί ορφανό και από τους δύο γονείς (αμφοτεροπλεύρως ορφανό), ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) από κάθε σύνταξη. Παιδί ορφανό και από τους δύο (2) γονείς δικαιούται το εκατό τοις εκατό (100%) της σύνταξης του θανόντος, εφόσον σωρευτικά:

• πάσχει από νοητική υστέρηση ή αυτισμό ή από πολλαπλές βαριές αναπηρίες ή από χρόνιες ψυχικές διαταραχές που επιφέρουν μόνιμο ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω,
• οι ανωτέρω αναπηρίες έχουν επέλθει πριν τη συμπλήρωση του εικοστού τέταρτου (24ου) έτους της ηλικίας του τέκνου,
• δεν ασκεί υπακτέα στην ασφάλιση του e-ΕΦΚΑ απασχόληση, με εξαίρεση εκείνη του άρθρου 23 του ν. 4488/2017 (Α’ 137), περί απασχόλησης λόγω ψυχικών παθήσεων, και
• δεν λαμβάνει σύνταξη εξ ιδίου δικαιώματος.

Αν το τέκνο με αναπηρία δικαιούται κύρια σύνταξη και από τον έτερο θανόντα γονέα, λαμβάνει το εκατό τοις εκατό (100%) της μεγαλύτερης σε ύψος σύνταξης και το πενήντα τοις εκατό (50%) της δεύτερης σύνταξης. (ΕΓΚ. 49/2021). 

Αν υφίστανται περισσότερα του ενός τέκνα με τις ανωτέρω αναπηρίες, το ανωτέρω ποσοστό κατανέμεται ισομερώς.

Αν εκτός των αμφοτεροπλεύρως ορφανών τέκνων με αναπηρία συντρέχουν και δικαιοδόχα τέκνα χωρίς τις ανωτέρω αναπηρίες, το πλήρες ποσό της σύνταξης του θανόντος γονέα κατανέμεται ισομερώς και στα αμφοτεροπλεύρως ορφανά τέκνα με αναπηρία χορηγείται προσαύξηση είκοσι τοις εκατό (20%). Αν τα ποσά που προκύπτουν με βάση το προηγούμενο εδάφιο υπερβαίνουν το πλήρες ποσό της σύνταξης του θανόντος, τα ποσοστά των δικαιοδόχων παιδιών χωρίς αναπηρία μειώνονται ισομερώς.

Αν εκτός από τα δικαιοδόχα τέκνα με ή χωρίς αναπηρία, υπάρχει και επιζών σύζυγος ή και διαζευγμένος που δικαιούται σύνταξη, ο επιμερισμός του ποσού της κύριας σύνταξης διενεργείται λαμβάνοντας υπόψη και τα ποσοστά αυτών.
Ανεξαρτήτως ποσοστών, το συνολικό ποσό της κατά μεταβίβαση σύνταξης του επιζώντος συζύγου και των τέκνων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό της σύνταξης του/της θανόντος/-ούσας. Σε περίπτωση που το άθροισμα των ποσοστών των δικαιούχων υπερβαίνει το ποσό της σύνταξης του θανόντος/-ούσας περιορίζεται ισόποσα το ποσοστό των τέκνων. 

Κατ΄ εξαίρεση, το συνολικό ποσό της σύνταξης του επιζώντος συζύγου και των τέκνων είναι επιτρεπτό να υπερβαίνει το ποσό που καταβαλλόταν στον θανόντα όταν χορηγείται το κατώτατο ποσό σύνταξης λόγω θανάτου σε τουλάχιστον ένα από τα πρόσωπα αυτά.
 (ΕΓΚ. 6/2018, 36/2019, 49/2021) 
 

Γ) Για διαζευγμένο, εφόσον ο γάμος είχε διαρκέσει δέκα (10) έτη έως τη λύση του με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, το ποσό σύνταξης που δικαιούται ο επιζών σύζυγος επιμερίζεται κατά εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) για χήρο και είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) για διαζευγμένο. Για κάθε έτος εγγάμου βίου πέραν του δέκατου (10ου) και μέχρι το τριακοστό πέμπτο (35ο) έτος διάρκειας του γάμου, το ποσοστό σύνταξης που δικαιούται ο χήρος μειώνεται κατά ένα τοις εκατό (1%) στον χήρο και αυξάνεται αντίστοιχα κατά ένα τοις εκατό (1%) στον διαζευγμένο. Προκειμένου περί έγγαμου βίου που διήρκησε πλέον των τριάντα πέντε (35) ετών έως τη λύση του κατά τα ανωτέρω, το ποσό σύνταξης που δικαιούται ο χήρος επιμερίζεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%) στον χήρο και πενήντα τοις εκατό (50%) στον διαζευγμένο. Εάν ο θανών δεν καταλείπει χήρο, ο διαζευγμένος δικαιούται το αυτό ποσοστό του διαζευγμένου, κατά τα ως άνω, της σύνταξης που θα εδικαιούτο ο χήρος. Σε περίπτωση περισσοτέρων του ενός δικαιούχων διαζευγμένων το αναλογούν για τον διαζευγμένο κατά τα ως άνω ποσοστά ποσό σύνταξης κύριας και επικουρικής επιμερίζεται εξίσου μεταξύ αυτών.
 (ΕΓΚ.  6/2018, 36/2019)
 

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Όχι. Η ανικανότητα για την άσκηση κάθε βιοποριστικής εργασίας πρέπει να πιστοποιείται από ΚΕΠΑ προκειμένου να διατηρείται το δικαίωμα συνταξιοδότησης για την αιτία αυτή. (ΕΓΚ. 6/2018)

 (Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Το δικαίωμα σε σύνταξη λόγω θανάτου ασφαλισμένου ή συνταξιούχου αρχίζει από την πρώτη ημέρα του μήνα που έπεται της ημερομηνίας θανάτου. Όμως, εάν η αίτηση συνταξιοδότησης για την αιτία αυτή κατατεθεί πολύ μεταγενέστερα, η έναρξη συνταξιοδότησης δεν μπορεί να ανατρέξει σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από ένα έτος πριν από το τέλος του μήνα στον οποίο υποβάλλεται η αίτηση συνταξιοδότησης, σε καμία δε περίπτωση πριν από την πρώτη μέρα του μήνα που έπεται της ημερομηνίας θανάτου. (Γ.Ε. Σ80/1/16692/8.1.2019).

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Α) Σε σύζυγο/έτερο μέρος συμφώνου συμβίωσης, σύνταξη λόγω θανάτου συνταξιούχου ή ασφαλισμένου καταβάλλεται πλέον ανεξάρτητα από την ηλικία τους, μέχρι το τέλος του μήνα κατά την οποία πληρούνται οι προϋποθέσεις λήξης του δικαιώματος συνταξιοδότησης λόγω θανάτου των προσώπων αυτών, ήτοι:

1. Με το θάνατο του δικαιούχου,
2. Με τη σύναψη γάμου του ή συμφώνου συμβίωσης (βλ. και εγκύκλιο 10/2017).

Β) Για τα τέκνα, η λήξη του δικαιώματος επέρχεται στο τέλος του μήνα:

1. Θανάτου του δικαιούχου
2. Κατά τον οποίο ο δικαιούχος συνάπτει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης
3. Κατά τον οποίο συμπληρώνουν το 24ο έτος.

Η σύνταξη εξακολουθεί να καταβάλλεται στα τέκνα και μετά τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας μόνο στην περίπτωση που κατά το χρόνο του θανάτου του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου είναι άγαμα και ανίκανα για κάθε βιοποριστική εργασία και εφόσον η ανικανότητά τους επήλθε πριν από την συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας τους.
Στην περίπτωση αυτή η λήξη του δικαιώματος επέρχεται για τους ίδιους ως άνω λόγους καθώς και στο τέλος του μήνα κατά τον οποίο, σύμφωνα με την εκτίμηση της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής, δεν υφίσταται πλέον ανικανότητα για την άσκηση κάθε βιοποριστικής εργασίας.

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Το δικαίωμα παραγραφής εξετάζεται κατά την ημερομηνία υποβολής του συνταξιοδοτικού αιτήματος, προκειμένου να δικαιωθείτε καταβολή των αναδρομικών συντάξεων.

Σε περίπτωση που επιθυμείτε τη διενέργεια παραγραφής με ημερομηνία μεταγενέστερη της ημερομηνίας υποβολής του συνταξιοδοτικού αιτήματος, θα επέρχεται απώλεια των αναδρομικά δικαιούμενων συντάξεων και ως ημερομηνία υποβολής του αιτήματος συνταξιοδότησης, θα θεωρείται, ως πλάσματι υποβληθείσα, η ημερομηνία της αιτήσεως για παραγραφή οφειλών. Στην περίπτωση αυτή, θα υποβάλλετε υπεύθυνη δήλωση ότι ενημερωθήκατε για την απώλεια των αναδρομικών συντάξεων και ότι ως ημερομηνία αίτησης συνταξιοδότησης, θα λογιστεί η ημερομηνία της αίτησης για παραγραφή.

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Σε περίπτωση που το ποσό οφειλής μετά την υπαγωγή στη ρύθμιση υπερβαίνει το ποσό που δύναται να παρακρατηθεί, θα σας κοινοποιηθεί οφειλή με το υπερβάλλον ποσό. Αφού εξοφληθεί εντός της τασσόμενης προθεσμίας των δύο μηνών, θα σας χορηγηθεί σύνταξη με παρακράτηση της υπόλοιπης οφειλής στις υπολειπόμενες δόσεις έως τις 120 δόσεις και με ελάχιστο ποσό δόσης τα 50€.

Αν παρέλθει άπρακτη η δίμηνη προθεσμία, ο Φορέας θα προβαίνει σε απόρριψη της αίτησης συνταξιοδότησης λόγω οφειλών. 

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Όχι, η υποχρέωση καταβολής δόσεων της ρύθμισης αναστέλλεται από την υποβολή της αίτησης για σύνταξη έως την έναρξη καταβολής της σύνταξης. Οι δόσεις αυτές παρακρατούνται αθροιστικά από το ποσό της σύνταξης που καταβάλλεται αναδρομικά για το διάστημα αυτό.

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Όχι, η ρύθμιση δεν έχει χαθεί, αλλά υποχρεούστε εντός τριών μηνών από την επίδοση της απορριπτικής απόφασης, να αποπληρώσετε το σύνολο των δόσεων που αντιστοιχούν στο χρονικό διάστημα από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης, έως την επίδοση της απορριπτικής απόφασης.

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Εφόσον η οφειλή είναι μικρότερη από το κατά περίπτωση ανώτατο όριο παρακράτησης, θα σας χορηγηθεί προσωρινή σύνταξη, εφόσον πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις. Κατά την περίοδο χορήγησης της προσωρινής σύνταξης, παρακρατούνται ποσά που αντιστοιχούν στο ελάχιστο ποσό δόσης, των 50€ ή των 30€ προκειμένου για υποψήφιο συνταξιούχο του τ. ΟΓΑ. Η διαφορά μεταξύ του ποσού της οφειλόμενης δόσης και του ήδη παρακρατηθέντος ελάχιστου ποσού δόσης, παρακρατείται αθροιστικά από το ποσό της οριστικής σύνταξης που καταβάλλεται αναδρομικά για το διάστημα αυτό.

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Προκειμένου να υπαχθείτε στις ανωτέρω διατάξεις, θα πρέπει να πληρούνται σωρευτικά και να συντρέχουν κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για υπαγωγή στη ρύθμιση, οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) Οι οφειλές του θανόντα προς τον e-ΕΦΚΑ να μην υπερβαίνουν τις 30.000€ και ειδικά προς τον π. ΟΓΑ τις 10.000€. Ως οφειλές νοείται το συνολικά οφειλόμενο ποσό από κάθε είδους ασφαλιστικές εισφορές, οφειλές από αναγνώριση πλασματικού χρόνου ασφάλισης, προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης, πρόσθετα τέλη και λοιπές επιβαρύνσεις. Ως οφειλές για τον π. ΟΓΑ, ειδικότερα, νοείται το συνολικό οφειλόμενο ποσό από εισφορές για υπαγωγή στον Κλάδο Κύριας και Πρόσθετης Ασφάλισης, καθώς και για την προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης στον π. ΟΓΑ (σχετική η εγκύκλιο 58/2021).

β) Ο θανών να είχε συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του ή εφόσον είχε χρόνο ασφάλισης τουλάχιστον 40 ετών, να είχε συμπληρώσει το 62ο έτος της ηλικίας του.

γ) Ο θανών να είχε καταβάλλει-εξοφλήσει τις εισφορές που αντιστοιχούν σε χρόνο ασφάλισης τουλάχιστον 20 ετών ή 6.000 ημερών ασφάλισης, ανεξάρτητα από τον πρώην φορέα που συμμετέχει στην απονομή της σύνταξης.

δ) Οι τραπεζικές σας καταθέσεις να μην ξεπερνούν το ποσό των:   

1. 12.000€ γενικά ή 
    
2.   6.000€ εφόσον πρόκειται για οφειλέτη αποκλειστικά προς τον π.ΟΓΑ. Ειδικά για το ύψος των τραπεζικών καταθέσεων λαμβάνεται υπόψη:
   
   Α. Το ύψος του συνολικού ποσού καταθέσεων σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς που τηρούνται στο όνομά σας κατά το κλείσιμο του μήνα που προηγείται της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση καθώς και
   
   Β. Ο μέσος όρος του τελευταίου δωδεκαμήνου πριν την ημερομηνία υποβολής της αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση (Σχετ. εγκύκλιος 29/2024).

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Η υπαγωγή σας στις εν λόγω διατάξεις είναι προαιρετική και γίνεται μόνο εφόσον απαντήσετε καταφατικά στη σχετική ερώτηση της αίτησης συνταξιοδότησης ( Σχετ. εγκύκλιος 29/2024).

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Οι υποψήφιοι συνταξιούχοι, μετά από ενημέρωση του Φορέα, θα κληθούν να δηλώσουν εντός δέκα εργάσιμων ημερών από τη σχετική ενημέρωση, την επιθυμία τους για υπαγωγή στις διατάξεις αυτές. 

Σε περίπτωση θετικής δήλωσης, η αίτηση συνταξιοδότησης θα θεωρηθεί ως υποβληθείσα κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου, ήτοι 20.12.2023 και τα οικονομικά αποτελέσματα θα εκκινούν από 01.01.2024. Οι οφειλές θα επαναπροσδιοριστούν με τις τιμές και τα πρόσθετα τέλη που ισχύουν κατά την ημερομηνία αυτή ( Σχετ. εγκύκλιος 29/2024).

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Οι υποψήφιοι συνταξιούχοι, μετά από ενημέρωση του Φορέα, θα κληθούν να δηλώσουν εντός δέκα εργάσιμων ημερών από τη σχετική ενημέρωση, την επιθυμία τους για υπαγωγή στις διατάξεις αυτές. 

Σε περίπτωση θετικής δήλωσης, θεωρείται υποβληθείσα κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για συνταξιοδότηση ( Σχετ. εγκύκλιος 29/2024).

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)

Για την παρακράτηση της οφειλής σας από τη σύνταξη ισχύουν τα οριζόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 61 του ν. 3863/2010, όπως προστέθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 115 του ν. 5078/2023 και συγκεκριμένα:

• Το υπερβάλλον των 20.000€ ή των 6.000€ για οφειλές προς τον π. ΟΓΑ και έως του ποσού των 30.000€ ή των 10.000€ αντίστοιχα συμψηφίζεται με το 60% του μηνιαίου ποσού των καταβαλλομένων συντάξεων, μέχρι το μηδενισμό του.
  Το μηνιαίως συμψηφιζόμενο ποσό δεν μπορεί να υπολείπεται των 333,33€ γενικά και των 100,00€ για τον π. ΟΓΑ. Σε αντίθετη περίπτωση, το ως άνω ποσό παρακράτησης προσαρμόζεται αναλόγως.
• Η εναπομένουσα οφειλή, μετά το μηδενισμό του υπερβάλλοντος των 20.000€ ή των 6.000€ για τον π. ΟΓΑ ποσού, παρακρατείται από τα ποσά των επόμενων συντάξεων σε ίσες μηνιαίες δόσεις που δεν μπορεί να είναι περισσότερες από 60.

(Τελευταία Ενημέρωση: 21/10/2024)